... και ήδη έχω αθετήσει τα μισά!
1. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα καθώς άλλαζε ο χρόνος ήταν να μην κάνω αυτό το σταμάτα-ξεκίνα που κάνω συνήθως, με πράγματα που ενθουσιάζομαι και μου κινούν το ενδιαφέρον και μετά από λίγο τα βαριέμαι και σταματάω. Αποφάσισα λοιπόν να είμαι σταθερή στις αποφάσεις μου. Και για να 'μαι σίγουρη θα το έγραφα και σε ανάρτηση, όπως αυτή εδώ. Ντάξει, μου πήρε περίπου 70 μέρες αλλά τελικά τα κατάφερα. Τι σήμερα, τι αύριο, τι σ' εβδομήντα μέρες... Ωραίο ακούγεται, ε;
2. Από τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκα επίσης για το New Year's Resolutions ήταν η κοινωνικότητά μου, ή μάλλον πώς θα καταφέρω να κλειδαμπαρώσω για πάντα την αντι-κοινωνικότητά μου σε ένα κουτάκι στο μυαλό μου και να μην την αφήσω να επηρεάζει τις σχέσεις μου, ήδη υπάρχουσες ή μελλοντικές. Για του λόγου το αληθές τα 'χω πάει σχετικά καλά σ' αυτό το θέμα. Δηλαδή σε διάστημα δύο μηνών αν υπολογίσεις 10 μέρες σχετικής αντικοινωνικόητας-δηλαδή με λίγο πρήξιμο έβγαινα απ' το σπίτι- και μάλιστα διάσπαρτες, δεν το λες και πολλές.
3. Σχετικό με την αντικοινωνικότητα είναι ο υπερβολικός ύπνος ή ο λίγος ύπνος ή ο ύπνος σε ώρες που δεν συνηθίζεται ο ύπνος. Η κοινωνικότητα, ως κομμάτι της ψυχολογικής σου κατάστασης κι όχι της προσωπικότητάς σου, συνδέεται άμεσα με τον ύπνο, καθώς οι αλλαγές στον ύπνο σηματοδοτούν και αλλαγές στην ψυχολογία σου. Αν λοιπόν κατάφερνα να διατηρήσω ένα φυσιολογικό πρόγραμμα ύπνου το οποίο όχι απλά δε θα επηρεάζει αρνητικά αλλά θα λειτουργεί σαν σταθερά για τα υπόλοιπα κομμάτια της ψυχολογικής μου παλέτας θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη.
4. Μαζί με τον πολύ ύπνο έχουμε και το πολύ φαί. "Μέτρον άριστον" λέγαν οι αρχαίοι και είχαν δίκιο- προφανώς. Δεν είπε κανείς να μην κοιμηθείς ή να μη φας, δεν είμαστε τύραννοι. Αλλά κάνε τα με μέτρο, στα πλαίσια του φυσιολογικού. Ο ύπνος και το φαΐ δεν είναι παρηγοριά για όταν τα πράγματα δε σου βγαίνουν όπως τα θες. Δεν γυρνάς από τη συνέντευξη για δουλειά και το ρίχνεις στα γλυκά μέχρι να λάβεις θετική απάντηση.
5. Όλα τα παραπάνω έχουν μια πολύ στενή σύνδεση, συνδέονται στη ραχοκοκκαλιά τους θα έλεγα με πολύ δικά μου λόγια. Γιατί όταν κλείνεσαι στο σπίτι (βλ. 2.) σταδιακά αρχίζεις να βαριέσαι και θα κοιμηθείς και λίγο παραπάνω γιατί δεν έχεις κάτι να κάνεις όταν ξυπνήσεις (βλ. 3) και μετά θα αρχίσεις και το φαΐ (βλ. 4) και εντέλει θα φτάσεις και στο 5 που είναι μέσα σε αυτή τη γενική -όχι απλά μελαγχολία αλλά- κατάθλιψη (μέτρα συμπτώματα αν δε με πιστεύεις) να αρχίσεις όχι απλά να κλείνεσαι στο σπίτι, αλλά στον εαυτό σου. Δε θα σηκώνεις τα τηλέφωνα, δε θα μιλάς με φίλους, ούτε μήνυμα θα στέλνεις και γενικά θα μείνεις εσύ κι ο εαυτός σου να τα λέτε, άντε καμιά φορά θα 'ρχεται να σας βρίσκει και η αυτής υψηλοτάτη η αφεντιά σου. Το έχω κάνει στο παρελθόν να παραμελώ τις σχέσεις μου, είτε είναι φιλικές είτε με την οικογένειά μου, και δεν οφελεί σε τίποτα. Αντίθετα, αν μέσα σε αυτή την κατάθλιψη καταφέρεις να πιαστείς από αυτήν την επικοινωνία, θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να βγεις.
6. Στο νούμερο έξι της λίστας έρχονται οι παρορμητικές αποφάσεις. Μου τη δίνει όταν έρχεται ο καιρός τους, γι' αυτό και αποφάσισα τη νέα χρονιά να μην τις φιλοξενήσω ούτε λεπτό. Δεν ξέρω βέβαια πώς τα πάω σ' αυτόν τον τομέα γιατί δεν είναι σαν τον τομέα του ύπνου, που ξέρεις αν κοιμήθηκες παραπάνω ή αν κοιμήθηκες μέρα μεσημέρι χωρίς λόγο. Οι παρορμητικές αποφάσεις έρχονται μεταμφιεσμένες σε πολύ λογικές, εντυπωσιακές, ευφυέστατες ιδέες που υπόσχονται να αλλάξουν την καθημερινότητά σου και γι' αυτό σε τουμπάρουν τόσο εύκολα. Είσαι με το ένα πόδι στην κατάθλιψη οπότε προσπαθείς γενικά να ξεφύγεις. Και κάποια πράγματα φαίνονται τόσο εύκολα και πολλά υποσχόμενα που υποκύπτεις τόσο αβίαστα, και τόσο προτού προλάβεις να σκεφτείς "μήπως είναι βλακεία; μήπως βιάζομαι; μήπως προτρέχω;".
7. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι άσκοπες μετακινησεις. Παρορμητικές αποφάσεις για να εγκατασταθείς κάπου αλλού- δε λέμε να νοικιάσεις σπίτι σε πόλη που δεν ξέρεις αλλά να πας ας πούμε στην αδερφή σου ή στο χωριό σου πιστεύοντας ότι με το που πατήσεις σε χώμα του προορισμού σου η ζωή σου θα αλλάξει ως δια μαγείας.
8. Στο οχτώ οι τσακωμοί. Γιατί όταν κάνεις όλα τα παραπάνω όλο και κάποιος θα βρεθεί να σου πει μια κουβέντα που δε θα σου αρέσει, και γιατί εκτός από παρορμητική είσαι και ευέξαπτη. Θα εκλάβεις το ενδιαφέρον του άλλου ως κριτική και εκεί θα αρχίσει η άμυνα. Και το να τσακώνεσαι με κάποιον γενικά είναι λογικό ίσως και αναμενόμενο. Το να τσακώνεσαι όμως όταν ο άλλος προσπαθεί να σου δείξει ότι σ' αγαπάει και ενδιαφέρεται για σένα είναι λίγο γκάου. Οπότε υποσχέθηκα να το αποφύγω αυτή τη χρονιά.
9. Στο νούμερο εννέα - λίγο πριν το τέλος- έρχονται οι άσκοπες, άχρηστες και σπάταλες αγορές. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία - σύμφωνοι- αλλά δε χρειάζεται να τα ξοδέψεις όλα σε κάτι που ουσιαστικά σου είναι παντελώς άχρηστο, όπως ένας υπερντιζαϊνάτος ολόσωμος καθρέφτης που είναι βέβαια γαμάτος αλλά δε χωράει πουθενά στο δωμάτιό σου γιατί μένεις σε μια τρύπα- αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...
10. Και τέλος, αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό από όλα, υποσχέθηκα στον εαυτό μου τη χρονιά που μπαίνει - εντάξει, που μπήκε πριν δυο μήνες- να μην ρίχνω μόνη μου την ψυχολογία μου ανατρέχοντας σε λάθη του παρελθόντος, να μην προδικάζω καταστάσεις με το να σκέφτομαι τι πήγε στραβά παλαιότερα, να μην θυμάμαι τα παλιά κι έτσι αποφεύγω τα καινούρια από το φόβο της αποτυχίας. Υποσχέθηκα να προσπαθώ παρά τα λάθη και παρά τις αποτυχίες. Άλλωστε, αν δεν κάναμε και κανένα λάθος πού και πού τι θα είχαμε να θυμόμαστε; Πόσο πλάκα θα είχε να αναπολείς την τέλεια ζωή σου; Τα λάθη είναι σαν το αλάτι. Δεν είναι και λάθος η συνταγή αν δεν υπάρχει, αλλά άλλη νοστιμιά έχει!
Mέχρι την επόμενη ανάρτηση να είστε όλοι καλά κι αν κάνετε και κανένα λάθος προσπαθήστε να μάθετε κάτι απ' αυτό!
Εσείς τα καταφέρατε να τηρήσετε τις αποφάσεις σας για την νέα χρονιά ή το αφήσατε για το άλλο τρίμηνο σαν εμένα; Περιμένω τα resolutions σας στα σχόλια!
1. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα καθώς άλλαζε ο χρόνος ήταν να μην κάνω αυτό το σταμάτα-ξεκίνα που κάνω συνήθως, με πράγματα που ενθουσιάζομαι και μου κινούν το ενδιαφέρον και μετά από λίγο τα βαριέμαι και σταματάω. Αποφάσισα λοιπόν να είμαι σταθερή στις αποφάσεις μου. Και για να 'μαι σίγουρη θα το έγραφα και σε ανάρτηση, όπως αυτή εδώ. Ντάξει, μου πήρε περίπου 70 μέρες αλλά τελικά τα κατάφερα. Τι σήμερα, τι αύριο, τι σ' εβδομήντα μέρες... Ωραίο ακούγεται, ε;
2. Από τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκα επίσης για το New Year's Resolutions ήταν η κοινωνικότητά μου, ή μάλλον πώς θα καταφέρω να κλειδαμπαρώσω για πάντα την αντι-κοινωνικότητά μου σε ένα κουτάκι στο μυαλό μου και να μην την αφήσω να επηρεάζει τις σχέσεις μου, ήδη υπάρχουσες ή μελλοντικές. Για του λόγου το αληθές τα 'χω πάει σχετικά καλά σ' αυτό το θέμα. Δηλαδή σε διάστημα δύο μηνών αν υπολογίσεις 10 μέρες σχετικής αντικοινωνικόητας-δηλαδή με λίγο πρήξιμο έβγαινα απ' το σπίτι- και μάλιστα διάσπαρτες, δεν το λες και πολλές.
3. Σχετικό με την αντικοινωνικότητα είναι ο υπερβολικός ύπνος ή ο λίγος ύπνος ή ο ύπνος σε ώρες που δεν συνηθίζεται ο ύπνος. Η κοινωνικότητα, ως κομμάτι της ψυχολογικής σου κατάστασης κι όχι της προσωπικότητάς σου, συνδέεται άμεσα με τον ύπνο, καθώς οι αλλαγές στον ύπνο σηματοδοτούν και αλλαγές στην ψυχολογία σου. Αν λοιπόν κατάφερνα να διατηρήσω ένα φυσιολογικό πρόγραμμα ύπνου το οποίο όχι απλά δε θα επηρεάζει αρνητικά αλλά θα λειτουργεί σαν σταθερά για τα υπόλοιπα κομμάτια της ψυχολογικής μου παλέτας θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη.
4. Μαζί με τον πολύ ύπνο έχουμε και το πολύ φαί. "Μέτρον άριστον" λέγαν οι αρχαίοι και είχαν δίκιο- προφανώς. Δεν είπε κανείς να μην κοιμηθείς ή να μη φας, δεν είμαστε τύραννοι. Αλλά κάνε τα με μέτρο, στα πλαίσια του φυσιολογικού. Ο ύπνος και το φαΐ δεν είναι παρηγοριά για όταν τα πράγματα δε σου βγαίνουν όπως τα θες. Δεν γυρνάς από τη συνέντευξη για δουλειά και το ρίχνεις στα γλυκά μέχρι να λάβεις θετική απάντηση.
5. Όλα τα παραπάνω έχουν μια πολύ στενή σύνδεση, συνδέονται στη ραχοκοκκαλιά τους θα έλεγα με πολύ δικά μου λόγια. Γιατί όταν κλείνεσαι στο σπίτι (βλ. 2.) σταδιακά αρχίζεις να βαριέσαι και θα κοιμηθείς και λίγο παραπάνω γιατί δεν έχεις κάτι να κάνεις όταν ξυπνήσεις (βλ. 3) και μετά θα αρχίσεις και το φαΐ (βλ. 4) και εντέλει θα φτάσεις και στο 5 που είναι μέσα σε αυτή τη γενική -όχι απλά μελαγχολία αλλά- κατάθλιψη (μέτρα συμπτώματα αν δε με πιστεύεις) να αρχίσεις όχι απλά να κλείνεσαι στο σπίτι, αλλά στον εαυτό σου. Δε θα σηκώνεις τα τηλέφωνα, δε θα μιλάς με φίλους, ούτε μήνυμα θα στέλνεις και γενικά θα μείνεις εσύ κι ο εαυτός σου να τα λέτε, άντε καμιά φορά θα 'ρχεται να σας βρίσκει και η αυτής υψηλοτάτη η αφεντιά σου. Το έχω κάνει στο παρελθόν να παραμελώ τις σχέσεις μου, είτε είναι φιλικές είτε με την οικογένειά μου, και δεν οφελεί σε τίποτα. Αντίθετα, αν μέσα σε αυτή την κατάθλιψη καταφέρεις να πιαστείς από αυτήν την επικοινωνία, θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να βγεις.
6. Στο νούμερο έξι της λίστας έρχονται οι παρορμητικές αποφάσεις. Μου τη δίνει όταν έρχεται ο καιρός τους, γι' αυτό και αποφάσισα τη νέα χρονιά να μην τις φιλοξενήσω ούτε λεπτό. Δεν ξέρω βέβαια πώς τα πάω σ' αυτόν τον τομέα γιατί δεν είναι σαν τον τομέα του ύπνου, που ξέρεις αν κοιμήθηκες παραπάνω ή αν κοιμήθηκες μέρα μεσημέρι χωρίς λόγο. Οι παρορμητικές αποφάσεις έρχονται μεταμφιεσμένες σε πολύ λογικές, εντυπωσιακές, ευφυέστατες ιδέες που υπόσχονται να αλλάξουν την καθημερινότητά σου και γι' αυτό σε τουμπάρουν τόσο εύκολα. Είσαι με το ένα πόδι στην κατάθλιψη οπότε προσπαθείς γενικά να ξεφύγεις. Και κάποια πράγματα φαίνονται τόσο εύκολα και πολλά υποσχόμενα που υποκύπτεις τόσο αβίαστα, και τόσο προτού προλάβεις να σκεφτείς "μήπως είναι βλακεία; μήπως βιάζομαι; μήπως προτρέχω;".
7. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι άσκοπες μετακινησεις. Παρορμητικές αποφάσεις για να εγκατασταθείς κάπου αλλού- δε λέμε να νοικιάσεις σπίτι σε πόλη που δεν ξέρεις αλλά να πας ας πούμε στην αδερφή σου ή στο χωριό σου πιστεύοντας ότι με το που πατήσεις σε χώμα του προορισμού σου η ζωή σου θα αλλάξει ως δια μαγείας.
8. Στο οχτώ οι τσακωμοί. Γιατί όταν κάνεις όλα τα παραπάνω όλο και κάποιος θα βρεθεί να σου πει μια κουβέντα που δε θα σου αρέσει, και γιατί εκτός από παρορμητική είσαι και ευέξαπτη. Θα εκλάβεις το ενδιαφέρον του άλλου ως κριτική και εκεί θα αρχίσει η άμυνα. Και το να τσακώνεσαι με κάποιον γενικά είναι λογικό ίσως και αναμενόμενο. Το να τσακώνεσαι όμως όταν ο άλλος προσπαθεί να σου δείξει ότι σ' αγαπάει και ενδιαφέρεται για σένα είναι λίγο γκάου. Οπότε υποσχέθηκα να το αποφύγω αυτή τη χρονιά.
9. Στο νούμερο εννέα - λίγο πριν το τέλος- έρχονται οι άσκοπες, άχρηστες και σπάταλες αγορές. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία - σύμφωνοι- αλλά δε χρειάζεται να τα ξοδέψεις όλα σε κάτι που ουσιαστικά σου είναι παντελώς άχρηστο, όπως ένας υπερντιζαϊνάτος ολόσωμος καθρέφτης που είναι βέβαια γαμάτος αλλά δε χωράει πουθενά στο δωμάτιό σου γιατί μένεις σε μια τρύπα- αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...
10. Και τέλος, αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό από όλα, υποσχέθηκα στον εαυτό μου τη χρονιά που μπαίνει - εντάξει, που μπήκε πριν δυο μήνες- να μην ρίχνω μόνη μου την ψυχολογία μου ανατρέχοντας σε λάθη του παρελθόντος, να μην προδικάζω καταστάσεις με το να σκέφτομαι τι πήγε στραβά παλαιότερα, να μην θυμάμαι τα παλιά κι έτσι αποφεύγω τα καινούρια από το φόβο της αποτυχίας. Υποσχέθηκα να προσπαθώ παρά τα λάθη και παρά τις αποτυχίες. Άλλωστε, αν δεν κάναμε και κανένα λάθος πού και πού τι θα είχαμε να θυμόμαστε; Πόσο πλάκα θα είχε να αναπολείς την τέλεια ζωή σου; Τα λάθη είναι σαν το αλάτι. Δεν είναι και λάθος η συνταγή αν δεν υπάρχει, αλλά άλλη νοστιμιά έχει!
Mέχρι την επόμενη ανάρτηση να είστε όλοι καλά κι αν κάνετε και κανένα λάθος προσπαθήστε να μάθετε κάτι απ' αυτό!
Εσείς τα καταφέρατε να τηρήσετε τις αποφάσεις σας για την νέα χρονιά ή το αφήσατε για το άλλο τρίμηνο σαν εμένα; Περιμένω τα resolutions σας στα σχόλια!
σου εύχομαι ολόψυχα να καταφέρεις τους στόχους σου!!! Δεν είναι δύσκολο θέληση να υπάρχει, σ αγαπώ πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ καλή μου! Κι εσύ ό,τι έχεις αποφασίσει να το προσπαθήσεις και να το καταφέρεις! Σ' αγαπώ κι εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακαρι να τα καταφερεις. Ειναι πραγματικά η πιο ρεαλιστικη λιστα που εχω διαβασει μεχρι σημερα. Μπραβο σου!!! Καλη επιτυχια λοιπον και να ξες οτι ποτε δεν ειναι αργα!
ΑπάντησηΔιαγραφήxoxo
Αθανασια
Ευχαριστω πολυ για την αναγνωση και το σχολιο Αθανασια !
ΔιαγραφήΜακαρι να τα καταφερεις. Ειναι πραγματικά η πιο ρεαλιστικη λιστα που εχω διαβασει μεχρι σημερα. Μπραβο σου!!! Καλη επιτυχια λοιπον και να ξες οτι ποτε δεν ειναι αργα!
ΑπάντησηΔιαγραφήxoxo
Αθανασια