Ξύπνησα μες τον ύπνο μου...

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου...

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές
η μια μου είπε άκου με και πάψε πια να κλαις*
η απόφαση ήτανε δική σου
να κόψεις ολωνών των τρένων τις γραμμές


τώρα προσπάθα και κοιμήσου
να ξέρεις όμως ότι φταις.
Τα χρόνια είν' αμέτρητα
κι είν' η ζωή φριχτή
συνήθισα να στέκομαι ή να 'μαι καθιστή
μα είναι τα χρόνια ένα αστείο
κι εγώ συνήθισα να κλαίω και στις γιορτές**
και δε μπορώ να πλησιάσω
κανέναν κι είμαι πάντα μόνη- όσο κι αν θες***
δε σε αφήνω
και σε ακούω όταν πίνω να μου λες
να ξέρεις φίλε ότι φταις.
Το παραμύθι τέλειωσε
μα πού είναι η ζωή
αχ να 'ταν η αλήθεια μου γραμμένη στο χαρτί****
τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί
να παραμυθιαστεί η ψυχή μου
να με πιστέψει πάλι από την αρχή
όταν θα λέω πως δε φοβάμαι
μα εσύ θα βρίσκεις πάντα τρόπο και θα λες
κατάλαβέ το, εσύ φταις.



* Την άλλη την άκουσα μεν αλλά πολύ αχνά...
** Κυριακές, γιορτές και σχόλες... συν τις καθημερινές.
*** Το ότι δε θες είναι άλλο θέμα, δε θα το ανοίξω τώρα...
**** Μπας και μπορέσω να καταλάβω ποια είναι επιτέλους πια.

3 Σχόλια

  1. Βλέπω επιρροές από Αλκίνοο!!! χεχε! καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ βλέπω επιρροές από Γιώργο,πού να σου εξηγώ τώρα...
    Καλά βρε εσύ δεν ντρέπεσαι να αλλάζεις τα ξένα τραγούδια;Έλα εδώ να φτιάξεις τα δικά σου κι άσε τα ξένα στ'αυγά τους!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επειδή βλέπω τα δικά μου να μένουν στο ράφι, είπα να πάρω εκδίκηση... (Άπαιχτος ο Γιώργος, τι Αλκίνοος και κουραφέξαλα!!-χωρίς παρεξήγηση...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη Παλαιότερη
Some text.